KILKUYRUK DESTANI/Ömer Faruk ÜNALAN





Elini uzatıp dudak büktüğün
Okyanus, gökyüzü, toprak senin mi?
Kimi himmet edip kimi söktüğün
Karaciğer, yürek, dalak senin mi?

Hızır’a rakiptir erişmiş halin
Gâh uçmalar göğe gâh irtihalin
İnce manalara kalın mı kalın
Dimağın senin de kulak senin mi?

Kalp tamir etmede yoktur siftahı
Dilinden düşürmez kelamullahı
Kıl kuyruk ırkının son padişahı
Haydi vatan senin, bayrak senin mi?

Düğmeler kavuşmaz bak tıkış tıkış
Tek buduyla bayram köpeklere kış
Kıçını kaldırır bir süzgün bakış
Gökyüzü kuşların; salak, senin mi?

Yüzüme cömertsin arkamdan cimri
Aşikâr ederim şimdi bu sırrı
Bırak kıratı bey, bırak dırdırı
Ayranı içmeye bardak senin mi?

Yüzüne baksanız kırk mumluk ampul
İçi azgınsa da zahiren makul
Soytarı kılıklı sefil baykuş kul
Başa saran bozuk plak senin mi?

Hangi yönden baksak aklı, fikri kıt
İspiyonda mahir ceninisakıt
Kıllara baş olmuş ödsüz boklu it
Aram yok dediğin tabak senin mi?

Acıttın ruhumu incin de incin
Ağarsın, tez vakit dökülsün saçın.
Sıratı geçmeye muktedir gücün
Kafama takıldı soyak senin mi?
































posted under |

0 yorum:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa