RAĞMEN
RAĞMEN/Ömer Faruk ÜNALAN
Şu dağları yurt edinip kendimize
Uzun yollara düşmüşüz çocuklar
Uzun yollara…
Kanatsızlıktan iki kıtaya geçmez hükmümüz
Uçmaya kalkmışız buna rağmen
Uçmaya.
Rüzgara nesi esmelerimin
Rüzgara nesi
Usulca sokulup kuş seslerine
Taştan oyuncaklarımıza paha biçmişiz vay.
Rengimiz ala çatı
Rengimiz toz
Kuru yaprak
Ayrık otu
Kar, buz…
Başımızdaysa kıymetlidir gökyüzü
Annemizdir kara toprak çocuklar
Yeryüzü
Yeşil ağaç
Çorak tarla
Annemiz.
Varsın yaz olsun mevsimler
Serin sular buluruz nasılsa…
Kenar mahalleli ellerimizle
Her santime bahşettiğimiz trilyonlar
Baronlara rağmen ganimettir.
Evet, zenginliğimiz fukaralıktan öte çocuklar
Zenginliğimiz fukaralıktan öte.
Olur ya ayakkabılarımız şikayet ederse bizden
Geceyi gündüze feda edemeyiz çocuklar
Geceyi gündüze feda edemeyiz.
Çıkmayan sesimiz
Tutmayan ayağımız
Duymayan kulağımıza rağmen
Yaşıyoruz çocuklar
Yaşıyoruz.
0 yorum:
Yorum Gönder